DADALOĞLU

     30 Nisan 2011 Cumartesi günü Kaman’da yapılan 1. Dadaloğlu Anma Günü nedeniyle bendenizle birlikte gönül dostlarından sevgili Mümtaz Boyacıoğlu, Yaşar Şahin konuşmalarımızla;   Şairlerimizden İsa Erdoğan,  İbrahim Düğer, İbrahim Özdemir, Serdar Atabay, Ali Aydemir, Zübeyde Gökbulut ve  Derviş Ekim de Dadaloğlu için özel yazılan şiirleriyle söz konusu etkinliği onurlandırdığımızı sanıyorum.  Konar-göçer bir ‘Avşar Kocası’nın  Kaman, Kırşehir ve Mucur’u  yurt edinerek Kültürümüze ve yöremize sevdasını  dizeleriyle dillendirmesi,  geleneğin geleceğe taşınması, özellikle  Türkmen ve Karacakurt aşiretlerinden oluşan Kaman’lıların anma etkinliği düzenlemeleri ahde-vefanın üstün saygıyla anılması gereken örneklerinden birisi değil, bana göre birincisidir.

     Söz konusu etkinlikteki yaptığım konuşmamı siz değerli okurlarımla da  paylaşarak konuya ayrıntılı açıklık getirmek istiyorum: 

                     DEĞERLİ GÖNÜL DOSTLARI !

     Kaman Belediyesince düzenlenen Dadaloğlu’nu anma etkinliğine hepiniz hoş geldiniz, safa geldiniz, safalar getirdiniz...

     Gönül dostu kardeşim Sevgili Mümtaz Boyacıoğlu hocam  Belediyenin “DADALOĞLU” nu anmak amacıyla düzenlediği bu programda benim de konuşmacı olarak yer almamı söyleyince,  daveti bir bahaneyle reddetmem elbette şık bir davranış olamazdı.  Ancak  bir an duraksadım,   ne anlatacağımı düşündüm. Yöremizi karış-karış dolaşan, kültürümüzün dününü,  güzelliklerini –tıpkı-  bu gün de yaşıyormuşuz gibi bizlere aktaran  sevgili  Halk Ozanımızın elbette  “nev-î şahsına münhasır”  pek çok çarpıcı  özelliğini huzura getirebilirdim.  Ozanımızın yöremizde geçirdiği günleri film izler gibi kare-kare hayalimde  canlandırdım. Bu filmin içinde Dadaloğlu’dan  ziyade, çok değil iki asır öncesinin “Kırşehri’ni, Kırşehir ulularını, daha net ifadeyle kendimi buldum. Nasıl olsa Araştırmacı Yaşar Şahin hocam Dadaloğlu’nun pek çok yönünü değerlendirip, birazdan  detaylandıracak. Bana da “sözün özü”nü söylemek kalıyor...

      Sizleri daha fazla sıkmadan, bir kaç hususu satırbaşı olarak huzura getirmek istiyorum:

     Bazı yazarlar  Dadaloğlu’nu  “asi”  tipini uygun görerek;  o günkü deyimle  adeta  “yol kesen” , “baç alıcı”  yani  “haraç alan”  kişi olarak tanımlamışlar... Diğer özelliklerini ve güzelliklerini ya görmemişler ya da görmezlikten gelmişler. Avşarların yerleşik düzene geçmesini isteyen Padişah yönetimi  ne kadar haklıysa , kültürünü doya doya ve özgürce yaşamak isteyen konar-göçer  Avşar halkı da haksız değildi zira..  “Ferman padişahın, dağlar bizimdir” dizesiyle  Dadaloğlu’ bu başkaldırıyı, iskana tepkiyi çok güzel anlatıyor. Hani deriz ya, “bülbülü altın kafese koymuşlar da ille vatanım” demiş... Galiba Avşarların  genlerinden gelen özgürlüğüne düşkünlükleri bülbülün çektiği çileyle aynı gibi geliyor bana.

     Dadaloğlu, Anadolu’yu karış- karış dolaşmış... Özellikle “Kırşehir,  Kaman ve  Mucur”a   da dizelerinde yer vermesi, yöremize olan  sevgisinin akılcı kanıtı olarak belleklerimizde ivme kazanmıştır.  Yöremizle ilgili şiirin Sevgili Şemsi Yastıman ağabeyim tarafından büyük bir ustalıkla bestelenmesi, bu türkünün günümüzde hareketli bir oyun olarak folklorumuza kazandırılması da kültür zenginliğimizin mirası olarak, geleneği geleceğe taşıyan değerlerimizdendir. “Severim güzeli bir de kıratı” derken, “güzellerin kaşı keman görünür” derken, Kaman’la-keman ne güzel bütünleştirilmiş...

       Değerli gönül dostları !     

       Eskiden  “Çırakma dibine şavk vermez” denilirdi... Bu günkü dille söyleyecek olursak: “Mum dibini aydınlatmaz”mış. Aslında Dadaloğlu, yaşarken  kıymeti pek bilinmeyen; ancak, ölümünden sonra değeri anlaşılıp, önce gönüllerde ve daha sonra meydanlarda anıt mezarları yapılan gönül tahtlarında  taçlandırılan gönül erenlerinden birincisi olmasa bile; birisidir. Kamanlı’ların ahde-vefa örneği göstermeleri, şehrin en güzel yerindeki bir parka adını vermeleri, anıtını ve sembolik kabrini yapmaları,  anma etkinliği düzenlemeleri bence ayakta alkışlanacak davranış biçimidir.

        Demin söyledim: Ancak,  gerçek değeri ölümünden sonra anlaşılan , yazılı bir eser bırakmadığı için  halktan derlenen şiirleri türkü  olup dilden-dile gönülden gönüle yankılanıp  günümüze taşınan şu örneklerle sözlerimi bağlıyorum; hoş görünüze sığınarak bu eserleri makamıyla söylemeye çalışacağım.

        Bir Muharrem  ERTAŞ  bozlağı ... Aynı zamanda Türk  Hafif  Müziği  formunda  da bestelenmiş... 

   1.Aydost ! kalktı göç elleri Avşar elleri

      Ağır ağır giden eller bizimdir

      Arap atlar yakın eder ırağı

      Yüce dağdan aşan yollar bizimdir

   2. Kozan dağı çatal matal                           Çıktım Kozan’ın dağına

       Arasında aslan yatar                                Karı dizleyi dizleyi

       Ünü büyük kozanoğlu                             Yaralarım göz göz oldu

       Türk geydirir at bağışlar                          Hekim gözleyi gözleyi

   3. Çıktım yücesine seyran eyledim

       Cebel önü çayır çimen görünür

       Bir firkat geldi de coştum ağladım 

       Al yeşil bahçeli Kaman görünür, gülüm amman aman ...

      Gerisi bu işin ustalarına ait... Ne olur hakkınızı helâl edin. Emeği geçen herkesi tebrik ediyorum.Böylesine güzide güzel bir etkinliğe konuşmacı konuk sıfatıyla beni davet eden Kaman Belediye Başkanı Sayın Erhan Talu’ya, eğitimci-şair Sayın Mümtaz Boyacıoğlu hocama çok çok teşekkür ediyorum.  Beni  sabırla dinleme nezaketi gösteren sizlere de çok çok teşekkür ediyor ve hepinizi  üstün saygıyla selamlıyorum  efendim.                                                           

                                                                               Duran ERDOĞAN

                                                                         Kırşehir Anekdotları  Yazarı

e.posta: duranerdogan1947@hotmail.com

http: duranerdogan.com

Tel: 0537 308 56 58