Son zamanlarda şikâyet edenlerin en çok başvurduğu yer BİMER oluyor. Gerçekten şikâyet edilmesi gerekenler, görevlerini kötüye kullananlar, adil davranmayanlar, ihanet peşinde olanlar şikâyet edilsin, edilsin ama olayla gerçekse, belgeliyse deliller objektifse gerekenler yapılsın.

BİMER’i kendi amaçlarına ve görüşlerine göre değerlendirmek isteyenler maalesef çoğalmaya başladı. Gerek siyasi açıdan, gerekse çıkar açısından hesabı olanlar, ya BİMER’e yazıyorlar, ya da 147 e telefonla şikâyetler yağdırmaktalar.

Şahıs kendisi yüzde yüz haksız olsada, görevini ihmal etsede, uyması gereken kurallara uymasa da; üste çıkmak, karşıyı rahatsız etmek, hınç almak için iftiralara, aslı olmayan isnatlara başvurmadan çekinmiyor. Öyle insanları görüyoruz ki; ne Allah korkusu var, ne de kuldan utanması. Siyasi destek gücüne güvenenler aklına düştükçe şikâyet mekanizmasını sıkılmadan, vicdanlarının sesini dinlemeden hareket ediyorlar.

Bazı öğrenci velileri kendilerini o kadar güçlü ve yetkili sanıyorlar ki; okul müdürü, müdür yardımcısı ve öğretmenler kendi emrinde zannediyorlar. O kadar ileri gidip hadlerini aşıyorlar ki; okuldaki düzeni ve uyumu sekteye uğratıyorlar. Rahatça saygısızlıkta bulunup, tehditler savurmaktan geri kalmıyorlar. Hastanede görev yapan ve sendika temsilciliği havasına kapılan bir veli, benim haberim olmadan kura çekilmiş: Ben komisyona inanmıyorum. Benim yanımda tekrar kura çekilsin diye önce müdürlüğe dilekçe veriyor. Hızını alamıyor Kaymakamlığı şikâyet dilekçesi veriliyor. Yapılan tahkikat ten de bir sonuç alamayınca, bu seferde BİMER’e şikâyet dilekçesi veriyor. Bütün bunların arkasında kumpas kokuları hissedilmektedir. Aynı şahısın çocuğu şu an istemediği öğretmende okuyor. Çocuğunda öğretmenini aşırı derecede sevdiği söyleniyor.

Bizim işimiz gücümüz bu haksız ve gereksiz şikâyetlere cevaplar vermek midir? Eğitimin ve eğiticilerin nasıl olumsuz etkilendiğini sayın yetkililerimizin aklına gelmiyor mu? Acaba, şikâyet edilenleri yıldırıp, emekliliğine zorlamak mı? Kuyuya atılan bir taşı kırklarca akıllı çıkarmakla uğraşmasın.

Okul düzenini ve yönetmelikleri hiçe sayarak öğretmen seçmeye, istemediği öğretmeni kötülemeye ve çocuğunu kendi istediği öğretmene vermek için baskı yapmaya, birilerini devreye sokmaya, ortalığa fitne ekmeye çekinmeden başvuruyorlar. Zannediyorlar ki; okul kendi emirlerinde, öğretmen ve idareciler onların yetkileri kapsamında, istediğimiz olsun diyorlar. Şayet istedikleri olmazsa, BİMER’e, Kaymakam’lığa, Vali’liğe veya Savcılığa şikâyetlerde bulunabiliyorlar. İmza sahibi, asıl muhatap okul aile birliği başkanı olmasına rağmen, okul idaresini sıkı sık şikâyet etmeyi marifet sayıyorlar. Eğer bir okulda idareci çeşitli şikâyetlerle yerinden oynatılmışsa, aynı metotları uygulamayı kafalarına koyuyorlar.

Bu şikâyet edenlerin çoğunluğu siyasileri arkasına alanlar, onlara takla atanlar, makam ve çıkar peşinde olanlardır. Makamlardaki idareciler siyasetçilerin emrinde değilse, haksızlıklara bolun eğmiyorsa, yaptığı hizmetlerle takdir topluyorsa; bunlar birilerini aşırı derecede rahatsız etmektedir. İftira ve çeşitli oyunlarla hakkı taltif ve takdir olacak idareciler; eften, püften sebeplerle şikâyetler edilip rahatsızlık verilmekte, streslere sokulmakta, kurumdaki düzen zedelenmektedir.

Gerçeklerle hiçte ilgisi olmayan iddiayla çamur atılmak istenen idarece veya öğretmenler 2–3 gün soruşturmayla uğraşmaktadır. Kurumdaki diğer öğretmenler, memurlar veya öğrenciler, böyle tahkikatlarda neler düşünürler, neler hissederler? Yorumları sizler yapın. Çocuğu diğer öğrencilerin seviyesinden düşük olmasına, devamsızlığı çok olmasına rağmen velinin aşırı dayatmaları, ikna edilemeyişi, idarecilere neler çektiriyor bir bilseniz. İstediği olmayan veli; öğretmene, müdürü tehditlere savurduğu gibi öğretmeni dövmek için üzerine yürümesi, olayın tutanaklara geçmesi bir şey değiştirmiyor. Hani demişler ya,”Yavuz hırsız ev sahibini bastırırmış.”Arsızlığı ve utanmazlığı alışkanlık haline getirmiş olan veli, üstüne üstlük, gidip savcılığı, Vali’liğe ve BİMER’e şikâyetlerde bulunuyor. Karakola çağırmalar, savcılıkta ifadeye gitmeler, mahkeme salonunda beklemeler hak edilmeyen bir konuda insanlara neler çektiriyor?

Sınıflara öğrenci dağıtımında en az on öğretmenin yanında ve tamamen yönetmeliğe uygun işlemlere rağmen, öğretmen beğenmeyip, kendisinin huzurunda kura çekilmediği belirten, çekilen kurayı tanımadığı söyleyen veli, üstelik eşi de ve kendiside devlet memuru olanlar İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü’ne, Kaymakamlığı şikâyetlerini yapıyorlar. Yapılan şikâyetler veli açısından olumsuz olunca, bu sefer BİMER’e dilekçeler yazılıyor. Bu tür aslı astarı olmayan, dayanaksız dilekçeler ne yazık ki, işlemlere konulup okul idare rahatsız edilmeye devam ediliyor. İdarecilerin veya öğretmenlerin rahatsız edilmesi, moralinin bozulması, yıpratılması başkalarının işine yarıyor. Sayın yetkililerimizin bu konularda daha duyarlı davranmaları, personelini ezdirmeden adaleti sağlamaları temennimizdir.

Kadrosu kendi okulunda olan bir öğretmene görev vermeyip norm fazlası olarak bekletilirken, norm fazlası başarılı öğretmenlere yeni sınıflar açıp, öğretmenleri göndermek istemezken; derslere sokulmayan öğretmeni bir başka okula göndermek neyle izah edilebilir? Velilerin baskısı ve okuldaki kargaşa bizlere neler kaybettiriyor? Lütfen muhasebesi yapılsın.

Önemli bir sözü de yazmadan geçemeyeceğim.”Şeytan taşlamaktan, hizmet etmeye fırsat bulamadık”.İftira atarak idarecileri suçlayan, şikâyetler edenlerin mutlaka hesaba çekilmesi ve gerekenin yapılması adil olur kanaatindeyim.

Şikâyet mekanizmalarını boşuna meşgul edenler, başkalarının mağduriyetliklerine sebep olanlara karşı adaletin çarkı mutlaka dönmelidir. Okul müdürlerinin, öğretmenlerin velilerin emrinde olmadığı, velilerin her istediğinin yapılamayacağı gösterilmelidir.

Kasım ayı içerisinde öğretmenler günü kutlanacak, öğretmenlere verilecek en önemli hediye itibar, saygı, hürmet ve ödüllendirilmesidir.

Eğitimin başarıya ulaşmasında en büyük faktör öğretmenlerdir. Onları iyi anlayalım, iyi anlatalım, sahip çıkalım. Saygılarımla…

Ali AYDEMİR