Yurdumuzu işgal eden emperyalist güçler, Türk Milletine zor ve acı günler yaşatmaktaydı. Türk’ün düşmanları ülkemizi yakıp yıkmaya, ocaklar söndürmeye başlamışlardı.

Yıllar süren savaşlar, verilen şehitler, binlerce gaziler, vatanın yer yer işgali milletteki dayanma gücünü, moralini iyice zayıflatmıştı. Yinede umutlarını yitirmeyen gazilerimiz, boynu bükük yetim ve öksüzlerimiz bir kurtarıcının, bir liderin çıkacağına inanıyorlardı.

Tarih tekerrürden ibarettir. Her zaman olduğu gibi yüce Türk Millet’inin bağrından çıkmış bir lider bir kurtarıcı geliyordu. Bu gelen Mustafa Kemal Paşa’ydı.

1919 da bağımsızlık meşalesini yakmış, ilkelerini hazırlamıştı. Milletine güveniyor, azmi ve kararlılığını elden bırakmıyordu. İmanı ve cesaretiyle, kurtuluş andıyla, İlçemiz Mucur’a uğruyordu.

İstiklale gönül vermiş, vatan, millet sevgisini yüreğine nakşetmiş bu asil Mucur Halkı Ata’sını bağrına basmıştı.

Mucur’da kurulan Müdafaa Hukuk Cemiyeti, İstanbul’daki Damat Ferit Paşa Hükümetini tanımadıklarını bir telgrafla duyurmuşlardı.

22 Aralık 1919 da Mustafa Kemal Paşa arabasından iner inmez, O ‘nu ilk karşılayan Kız Okulu Öğretmeni Şerife Hanım, kendi elleriyle işlediği “Hoş geldiniz Paşa Hazretleri”.yazılı mendili hediye etmiştir. Bu sıcak karşılamadan duygulanan Kemal Paşa;

 Gösterilen ilgi ve alakaya çok teşekkür eder. Vatan elden gitmek üzere olduğunu, ele ele vererek, düşmanı aziz vatanımızdan kovacaklarını belirtir.

Gönüllülerden 50 kişilik bir milis gücü oluşturulur. Çok hareketli bir gece geçirilir. Halaylar çekilir, sinsinler oynanır.

Ertesi sabah, Mustafa Kemal Paşa, Hacıbektaş’a giderek; Bektaşi lideri Cemalettin Çelebi Efendi’yi ziyaret eder. Tekrar Mucur’a döner. Aynı heyecan ve coşku ile Kırşehir’e uğurlanır.

O günden Mucur’da kalan tatlı hatıralardan biri de, Mucur Nümune Nezahat Okulu Başöğretmeni Servet Fikret Hanım’ın yazıp kızı Meliha’ya okuttuğu şiir;

“Takdime şitâb ettiğimiz şu çiçekler,

Mahsul-i gülistan-ı vatandır, ne saadet,

Devşirmesine müftehiren verdik emekler,

Lûtfeyle, kabul et efendim, eyle inayet,

İşbu rûz-ı mesâdetle bâ Kemali iftihar,

Gülistane girip de lâne verdi berkarar,

Dest mâsumânemizle topladık birkaç çiçek.”

Sözleri ile Mucur’un kırlarından derlenen bir demeti, küçük yavru, minik elleriyle büyük lidere sunmuştu.

Mustafa Kemal’in Mucur’da kaldığı sabahın erken saatlerinde vatandaşlar toplanmışlar, büyük önderi bekliyorlardı. Ziyaretine gelen İlçe İdare Meclisi ve Belediye üyeleri O’nun yabancı dilden bir kitap okumakta olduğunu görmüşlerdi. Gelenlerden Hayri Bey, İstanbul Hükümeti ile neden bağların kesildiğini sorduğunda; Mustafa Kemal bu soruya kısaca şu önemli cevabı verir: “Mütareke ile elimizden çıkan yerleri geri almak için!”

Mustafa Kemal’in Mucur’a gelişiyle halk arasındaki karamsarlık ve ümitsizlik dağılmış, canlılığa ve heyecana dönüşmüştü. Çevre köylerden ve ilçelerden yüzlerce insan Mustafa Kemal’i görmek için ve O’nu alkışlamak için Mucur’a akın etmişti.

Gelenlerin içerisinde Çanakkale’de savaşmış bir er, kalabalığı yarıp, askerce selam verir, Paşa’nın eline sarılır. İki gazinin karşılaşmasını halk yaşlı gözlerle izler.

Kurtuluş Savaş’ında Mucur’umuz büyük öndere gereken desteği ve sevgiyi vermiştir. Bu küçük ve yiğit ilçe halkının yaptıkları unutulmamış ve tarihe kazınmıştır.

                                                                                   13.12.2012

Ali AYDEMİR

Lane: Yuva, ev

Dest:  Kudret, fayda

Şitab: Koşmak, çabukluk

Ruz-i:Gün, gündüz

Mesadetle: Bahtiyarlıkla, iyilikle

Müftehiren: Şanla, şerefle

Ba Kemali: Kusursuz, mükemmel