Okullarda kılık kıyafet serbestliği projesi ortaya çıkalı bir belirsizlik, bir kargaşa sürüp gitmektedir. Öğretmeni de öğrencisi de konuyu farklı farklı yorumlayarak bir değişiklik rüzgârına kapılmış gidiyor.

Tam bir etüt yapılmadan, eğitimcilerin görüşlerine varılmadan alınan bu tür kararlar okullarda ve eğitim alanında çözümsüzlüklere sebep olmaktadır. Ergenlik çağını yakalamış öğrenciler, değişik kıyafetleri tercih etmek, değişik saç şekilleriyle de görüntü vermek istemektedirler. İdarenin ve öğretmenlerin görevleri bunlar olmamalıdır.

Sokakta giydikleri elbiselerle, çirkin görüntülü kot pantolonlarla okula gelmeleri beraberinde sıkıntılar yaratmaktadır. Kılık kıyafet serbestliğini yanlış yorumlayan bazı öğretmenlerde bu durumlara yeşil ışık yakmaktalar, diğer öğrencilere de kötü örnek olmalarının yolunu açmaktadırlar. Okullarda ki bilhassa ikinci kademe öğrencilerinden kılık kıyafet açısından problemler çıkartılmaktadır. Diğer öğrenciler de onlara bakarak yanlış uygulamalara sapmaktadırlar. Neye inanırsak, o nu yaşamaya mahkûm oluruz. Aklımızı gönlümüzün önüne koymazsak sistemde yaralar açmaya devam ederiz.

Kılık kıyafet serbestliği öğrenciler arasında da psikolojik etkilenmelere, kıskançlığa, gereksiz özentilere yol açacağı ortadadır. Maddi durumu zayıf olan öğrenciler genellikle aynı kıyafetleri giymek zorundadırlar. Maddi durumları iyi olan öğrenciler de her gün bir yenisini giyerek çalım satma durumunda olacaklardır. Öğrenciler arasında birlik ve beraberliği hedeflerken, özentiye, kıskançlığa varan davranışlar eğitimi sıkıntıya sokacaktır.

Bu serbestlik okullara öğrenci olmayanların rahatça girmelerine yardımcı olacaktır. Kaçakçısı, tinercisi okul çevresinde veya okul bahçesinde rahatça dolaşabilecektir. Büyük okullarda her öğretmen her öğrenciyi kolayca tanıyama bilir. Okullar tam bir Pazar ve çarşı görünümünde olacaktır. Her okula ait formalarla kendilerini belli ediyordu. Birden bire ortaya atılan bu projeyle okul formalarını getirip satanlara da ayrı bir sıkıntı yaşamaktadırlar. Tedbirsizlik ve kararsızlık birçok tıkanıklığa sebep olur.

Bazı okullarda ki idareci ve öğretmenlerin de serbestlik olsun diye çaba göstermeleri, imza kampanyalarına başlamaları ayrı bir muamma dönüşmektedir. Her sabah tıraş olmayı, kravat takmayı kendilerine yük zannedenlerin, balıklamasına dalmaları düşündürücüdür.

Bazı serbestlikler olsun ama bu serbestlik nereye kadar uzayacak? Her çeşit sakal bırakmak serbest mi olacak? Şalvar, giymeye, saçları istediğin kadar uzatmaya, kulaklara küpe takmaya da varacak mı? Çarşaf giymek istediğini belirtenlere dur denilebilecek mi?

Tek tipten uzaklaşmak için birçok kurum ve kuruluş ta uygulamaya geçebilecek mi? Resmi ve özel tek tip giyen bu özgürlük hamlesine sıcak bakabilecek mi?

Eğitim alanlarında yapılacak daha önemli işler, projeler varken, bu kılık ve kıyafet serbestliğinin yeniden değerlendirilmesinde yarar görüyorum. Her öğretim yılı başında zengin, fakir ayırt etmeden kitap dağıtılmasının, bir yıl önceki okullarda ki tonlarca kitabın heder edilmesinin de yeniden değerlendirilmesi kanaatini taşıyorum.

                                                                                                          30.01.2013

                                                                                                       Ali AYDEMİR